Ελληνική Λογοτεχνία

Η Μεγάλη Αναβροχιά

Ανάμεσα στη Λέσβο, και πιο ειδικά στο Πλωμάρι του, και στη Θεσσαλονίκη, βίωσε, φαντάσθηκε ή επινόησε ιστορίες και παραμύθια που συγκίνησαν τον γραφιά αυτών των κομματιών.
Οι φτωχοί απόμαχοι της ζωής, που βρήκαν τρόπο να διασκεδάσουν τον επερχόμενο θάνατο στις απάνθρωπες συνθήκες της κρίσης, ο νέος ξενιτεμός των βλασταριών της ελληνικής επαρχίας, η δυστυχία και η πάλη για ζωή των νεοπροσφύγων, οι λιτανείες για τον εξανθρωπισμό του Θείου, αγιορείτικες αλλά και λεσβιακές περιηγήσεις, ερωτικές φαντασιώσεις, με τα κατάλοιπα της ανίκητης κυριαρχίας της βαθιάς συντηρητικής αντίληψης, συνθέτουν ένα πανόραμα της κοινωνικής μας πραγματικότητας των τελευταίων εξήντα χρόνων, που αποτυπώνονται σ’ αυτήν τη συλλογή διηγημάτων.

Η Τσελίστρια και τα Παιδάκια

Μια τσελίστρια και ένας σπηλαιολόγος συναντιόνται στη Θεσσαλονίκη και αρχίζει μεταξύ τους μία έντονη ερωτική ιστορία. Μια μέρα η κοπέλα προτείνει στον άνδρα να επιχειρήσουν να βρουν έναν θησαυρό που εγκατέλειψαν φεύγοντας οι Ναζί σε μια περιοχή της βόρειας Πελοποννήσου, στο Αίγιο. Ο άνδρας δέχεται και κατεβαίνουν σ’ αυτήν την πόλη. Εκεί, κατά τη διάρκεια των ερευνών του, έρχονται σε επαφή με την ιστορία της περιοχής, ενώ ο έρωτας είανι διάχυτος παντού και εξορκίζει κάθε κακό που παραμονεύει.

Καθημερινά και Περίεργα

Tα «Χρονο-λογοτεχνήματα» με τίτλο «Καθημερινά και περίεργα” είναι ένα απάνθισμα 45 μικρών χρονογραφημάτων που μας αφορούν όλους, γιατί αντλούν ερεθίσματα από την αληθινή ζωή και την επικαιρότητα, με θέματα που μας ευαισθητοποιούν, μας αφυπνίζουν, αλλά και μας συγκινούν. Θέματα διαχρονικά και αδιαμφισβήτητα, όπως είναι η αγάπη και η μοναξιά, η ελευθερία, η στέρηση, η νοσταλγία, η υποκρισία της εποχής μας. Κι ακόμα η ελπίδα, η δημιουργία, η διάκριση μέσα από την συμβατική στάση ζωής, η απόκλιση από το μέτρο της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς μας. Στα χρονο-λογοτεχνήματα σκιαγραφούνται αξίες, ήθη, βιώματα και εικόνες από την κοινωνική και οικογενειακή μας ζωή, την πολιτική επικαιρότητα και τον πολιτισμό της τρέχουσας καθημερινότητάς μας, που αναδεικνύουν θέματα, ιστορίες και αξιοπερίεργα γεγονότα που μπορούν να συμβούν στον καθένα μας. Αποκαλύπτονται, επίσης, μνήμες, πρόσωπα και ανθρώπινοι χαρακτήρες, μέσα από τη διεισδυτική αφήγηση ενός καυστικού και συνάμα τρυφερού λόγου της συγγραφέα, που περιπλανάται αέναα στο χρόνο, συνδέοντας το σήμερα με την ηθογραφία μιας εποχής που παρήλθε. Τα χρονο-λογοτεχνήματα είναι ένα εικαστικό βιβλίο που συνδυάζει τη λογοτεχνία με την τέχνη και τη σύγχρονη ποίηση αξιόλογων δημιουργών. Τις δέκα θεματικές ενότητες κοσμούν οι φωτογραφίες του Φώτη Νατσιούλη. Σκοπός της συγγραφέα είναι η δημιουργία αισθητικής απόλαυσης, η πρόκληση συγκινησιακής ατμόσφαιρας, η αναζήτηση προβληματισμών, το ταξίδι στην ανάγνωση. Το έργο απευθύνεται σε όλους και όσους αγωνίζονται να βρουν τον εαυτό τους, να ανακαλύψουν το alter ego τους, να ψυχαγωγηθούν και να μοιραστούν τις ανησυχίες τους.

Κινητή Γιορτή

Απόγευμα Παρασκευής στο 58, μια σύγχρονη κιβωτό, κι όλα τα πλάσματα του Θεού δειγματισμένα.
Φιλιππινέζες με τα μαύρα στιλπνά τους μαλλιά, τα άσπρα δόντια, μικροκαμωμένες και φίνες, αλλά κουρασμένες, πολύ κουρασμένες, που επιστρέφουν από τη δουλειά, και νεαροί γεμάτοι αδρεναλίνη που κατεβαίνουν για το φροντιστήριο και γελάνε δυνατά και διηγούνται ασταμάτητα κατορθώματα φανταστικά ή αληθινά, και εργάτες και νεαρά κορίτσια του γυμνασίου βαμμένα έντονα δυο δυο ή και παρέες μεγαλύτερες για το στέκι τους μπρος στη Μητρόπολη, για καφέ στο Ποσειδώνιο ή στις καφετέριες της παραλίας, ή για σινεμά στο ΟΝΤΕΟΝ. Κατακλυσμός. Στην Αγίας Σοφίας ή το πολύ πολύ στην Αριστοτέλους το λεωφορείο έχει αδειάσει.

Κλείνοντας το Μάτι στα Κύματα

Για αιώνες οι άνθρωποι στην Ευρώπη γεννιόντουσαν και πέθαιναν σε μια ακτίνα επτά μιλιών από τον τόπο τους. Οι λόγοι που έφευγαν από την πόλη τους ήταν ο πόλεμος ή τα ταξίδια για τους Αγίους Τόπους.
Οι μόνοι άνθρωποι που ταξιδεύανε σε όλο τον κόσμο ήταν οι ναυτικοί. Φεύγανε από τον τόπο τους και ταξιδεύανε στις θάλασσες και στα ποτάμια του κόσμου, πλουτίζοντας με εικόνες, γνώσεις και συναισθήματα. Πολλοί απ’ αυτούς, όταν γύριζαν μετά από πολλά χρόνια, ακόμα και πάνω από είκοσι, δεν τους γνώριζαν ούτε οι αγαπημένοι τους. Ήταν η σειρά των ναυτικών να διηγηθούνε αυτά που είδαν, αν και αρκετές φορές περιέγραφαν τι είδε η φαντασία τους και όχι τα μάτια τους, αλλά πάντα αυτά που έλεγαν ήταν το κέντρο ενδιαφέροντος των ανθρώπων που τους άκουγαν.
Η συγγραφή όλων αυτών των κείμενων στο ανά χείρας βιβλίο ήταν μια παλιά εσωτερική ανάγκη. Όλες οι ιστορίες είναι αληθινές. Πολλά ονόματα χαρακτήρων, πλοίων και τόπων καταγωγής είναι φανταστικά.

Κρουαζιέρα στο Ναυάγιο του Τιτανικού

Παρακολουθούμε μαζί με τους επιβάτες της κρουαζιέρας τις προσπάθειες των συνεργείων να ανελκύσουν μια μεγάλη λαμαρίνα του ναυαγισμένου Τιτανικού σε μία αποστολή στην οποία συμμετέχουν ειδικά σκάφη, βαθυσκάφη και διάσημοι συντελεστές.
Ταξιδεύουμε μαζί με ναυτικούς από σαράντα εθνικότητες και βλέπουμε τη ζωή τους στα καράβια και στα λιμάνια του κόσμου.
Πλέουμε στα «μαύρα νερά» του κόλπου της Βεγγάλης, παραπλέουμε τη γέφυρα του Αδάμ. Ναυσιπλοούμε στον Ρίο ντελά Πλάτα και περπατούμε στους δρόμους του Ρίο ντε Τζανέιρο, του Μπουένος Άιρες, της Λίμας του Περού, της Σάντα Μάρτα της Κολομβίας.
Στοχαζόμαστε στην τελευταία κατοικία του Σιμόν Μπολίβαρ και επισκεπτόμαστε την περιοχή Nazca θαυμάζοντας τα πανέμορφα αρχαία γεώγλυφα.
Με θλίψη πλέουμε σε μια «θάλασσα από πλαστικά» (Great Pacific Garbage Patch) ελπίζοντας ότι οι άνθρωποι θα λύσουν και το μεγάλο πρόβλημα της ρύπανσης των ωκεανών.
Αληθινές ιστορίες από έναν παλιό καπετάνιο…

Λάθρα Beach

Διηγήματα βγαλμένα από την καθημερινή ζωή, στα οποία η ρεαλιστική αφήγηση δένεται με το όνειρο. Το καλοκαίρι, με τις ψηλές θερμοκρασίες, οι άνθρωποι έρχονται πιο κοντά, η ρουτίνα λυγίζει, οι αισθήσεις ελευθερώνονται κι οι αντιστάσεις χαλαρώνουν στις άδηλες επιθυμίες, σ’ αυτές που φωλιάζουν μέσα μας περιμένοντας μια τόση δα αφορμή για να ξεθυμάνουν, πόσο μάλλον όταν βρίσκεσαι σε κάποιο νησί, εκεί νιώθεις θαλασσοπούλι, σαν αυτά που ίπτανται κάτω από την κουβέρτα των πλοίων, χαμηλά, πολύ χαμηλά, με τα φτερά ορθάνοιχτα χωρίς να φτερουγίζουν, σα να βρίσκουν κενά αέρος, ίπτανται χιλιοστά απ’ το νερό παιχνιδίζοντας, διερευνώντας το βυθό με μάτι γαρίδα, αναζητώντας τροφή.

Λιμπεϊμπεράλες

Ξέρω ότι δεν ξεχνάς. Η λησμονιά σκοτώνει, αλλά εσύ είσαι εδώ, μακριά ή κοντά δεν έχει σημασία, είσαι ζωντανή και πώς να ξεχάσεις, είσαι αέρινη, αερικό, μια απρόσιτη νεράιδα, η ιέρεια του παραμυθιού μια ύπαρξη που ταλαντεύεται ανάμεσα στο γενόμενο και τη φαντασία, γέννημα ονείρου που γρατζουνά με παιδική αφέλεια τα γαλάζια μου πρωινά.

Μετατοπίσεις

Μικρά πεζά κείμενα μιας πρωτοεμφανιζόμενης συγγραφέως. Σκόρπιες σκέψεις, πανίσχυρα συναισθήματα σε λιτά κείμενα που δεν έχουν πρόθεση να αστειευτούν με τον αναγνώστη. Αλλά να του υπενθυμίσουν ότι υπάρχουν κάποιες στιγμές που δεν ξεφεύγεις από την ανάκριση στην οποία σε υποβάλλει ο εαυτός σου: “Μία στιγμή μοναδική για τον καθένα μας, θεότρελη, σ’ αυτό ακατάβλητη και παιχνιδιάρα, να παίζει καρουζέλ με τις υπόλοιπες, μέρος ενός σπασμένου τηλεφώνου”. (Έφη Φαλιδά, Τα Νέα)

Μικρή Μεγάλη Εβδομάδα

Αξιοποιώντας πληροφορίες από φωτογραφίες, αφηγήσεις, περιοδικά, βιβλία και άλλα “ψίχουλα της ιστορίας”, η συγγραφέας κεντάει στο εργόχειρό της τη μυθοποίηση αλλά και την απομυθοποίηση της Ιστορίας και μας φέρνει πολύ κοντά σε πραγματικούς ανθρώπους: άνδρες, γυναίκες και παιδιά που βιώνουν τις καθημερινές πραγματικότητες στη Θεσσαλονίκη, καθώς η πόλη διέρχεται τις συμπληγάδες του 20ού αι. Ασφαλώς χρειάζεται και μια δεύτερη ανάγνωση, αλλά με το πρώτο κιόλας διάβασμα η Μαρία Πάλλα μάς έχει μετακενώσει αυθεντική συγκίνηση και μας έχει μεταδώσει το χρώμα κάθε εποχής και την αίσθηση της ιστορίας της μικρής ανθρώπινης κλίμακας. (Γιώργος Αναστασιάδης, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΩΝ ΠΟΛΙΣ, Ιούνιος 2004)

Ο Βιασμός της Φιλομήλας

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, η Φιλομήλα ήταν κόρη του βασιλιά της Αθήνας Πανδίονα και αδερφή της Πρόκνης, η οποία με τη σειρά της ήταν σύζυγος του Τηρέα, γιου του θεού Άρη και βασιλιά της Θράκης.

 

Ο μύθος ανασκευάστηκε στην τραγωδία του Σοφοκλή Τηρεύς, αν και δυστυχώς μόνο ελάχιστοι στίχοι της έχουν διασωθεί σήμερα. Η παλαιότερη πηγή που διαθέτουμε για τον μύθο πηγάζει από το ποιητικό έργο του Οβιδίου Μεταμορφώσεις.

 

Στο βιβλίο Ο βιασμός της Φιλομήλας, μολονότι ο πυρήνας του μύθου διατηρείται άθικτος, το παρασκήνιο της τραγωδίας και η εξέλιξη της πλοκής μεταφέρονται σε πρόσωπα και καταστάσεις που αντικατοπτρίζουν τη σύγχρονη εποχή. Ο μύθος μεταπλάθεται στη μορφή ενός φιλοσοφικού δράματος, προσαρμοσμένου στα ερωτήματα και στις προκλήσεις των δικών μας καιρών.

 

Ποιοι είναι οι ηγέτες στις μέρες μας; Ποιοι επιβάλλουν την τάξη στον κόσμο και ποιες αξίες υποστηρίζουν; Ποια είναι τα θύματα των εγκλημάτων που διαπράττονται εξ ονόματος αυτών των αξιών και πώς μπορούμε να αντιδράσουμε στην αδικία που προκαλούν;

 

Ο συγγραφέας της Φιλομήλας απορρίπτει τις δυαδικές αντιλήψεις «μαύρου – άσπρου», χωρίς όμως να υποκύπτει στη μοιρολατρία. Αντίθετα, εξερευνά την ψυχολογία των χαρακτήρων και με χειρουργική ακρίβεια διαχωρίζει τη λάμψη των εξωτερικών φαινομένων από τα σκοτεινά βάθη των εσωτερικών συναισθημάτων.

 

Το ανά χείρας βιβλίο εστιάζει στην υπαρξιακή πάλη του ανθρώπου, που καταρρέει ψυχικά αντιμετωπίζοντας τις έσχατες συνέπειες των επιλογών του.

Ο Βράχος της Σμαράγδας

Η οικογένεια είναι δέντρο σκιερό για τα μέλη της. Κάποιες, όμως, αποδεικνύονται ανίσκιωτοι ξέρακες κι άλλες, ακόμη χειρότερα, έχουν κλαδιά που σφίγγουν και συνθλίβουν. Ευτυχώς που υπάρχει η αγάπη των ξένων, η φιλία και ο έρωτας…

Ο Ήλιος στη Δύση Αιμορραγεί

Σαράντα εικόνες συνθέτουν την ψυχολογία του Φώτη, οικονομικού μετανάστη στο Λονδίνο, και της Ειρήνης, που διεκπεραιώνει το διδακτορικό της στο Βερολίνο. Η ερωτική σχέση τους προσπαθεί να επιβιώσει μέσω skype.

Ο Στέφανος, κοινός φίλος, σε ρόλο καταλύτη στην ιστορία. Οι γονείς τού ενός εκπροσωπούν όλους όσοι μένουν πίσω, προσπαθώντας να συμφιλιωθούν με τις απουσίες και τα προσωπικά τους αδιέξοδα.

Κάθε εικόνα ένας κρίκος ανάμεσά τους, αλλά και μια αυτόνομη αφήγηση στο σύμπαν των βιωμάτων, των προβληματισμών και των συναισθημάτων.

Το τέλος απρόβλεπτο, αμφίσημο, αφήνει περιθώρια στους αναγνώστες να χαρίσουν με τη δική τους οπτική τη δική τους κάθαρση.

1 2 3 4 6