Δεν θεωρώ ατιμωτική την ηλιθιότητα. Πιστεύω πως αν δεν ήσουν μια φορά στη ζωή σου ηλίθιος, και μάλιστα βαθιά ηλίθιος, δεν έχεις καμιά πιθανότητα να υποψιαστείς τί είναι η ζωή. Νομίζω πως χρωστούμε στους ηλίθιους περισσότερα απ’ όσα πιστεύουμε.
Αυτοί τραβούν και πάντα τραβούσαν κουπί, με την ενεργητικότητα, την αξεπέραστη ζωτικότητά τους.
Δίχως τους ηλίθιους, όλα θα είχαν βουλιάξει στον μηδενισμό!
Ο κόσμος θα είχε εξαφανιστεί, από φόβο μη γελοιοποιηθεί!