Ιχνηλατώντας τον Χρόνο

Σε αυτήν την εφήμερη επίγεια διαδρομή “είμαστε όλοι ανώνυμοι/ άμμος που σκορπίζει ο χρόνος/ στην έρημο του κόσμου/ στιγμιαίες λάμψεις/ φτερουγίσματα/ προσωρινή απόδραση/ από το τίποτα στην αυταπάτη/ ζούμε τα δευτερόλεπτά μας/ σ’ ένα περίπλοκο οικοδόμημα/ επινοούμε θρησκείες και θεούς/ μήπως και παρηγορηθούμε/ για την αφόρητη αλήθεια του πεπρωμένου/ είμαστε όλοι ανώνυμοι/ εναλλασσόμενες σκιές της ύπαρξης/ φαντάσματα σε θέατρο του παραλόγου”, σύμφωνα με τον ποιητή και πεζογράφο της Θεσσαλονίκης Τόλη Νικηφόρου.
Τελικά, μετά από πολυετείς δοκιμασίες, άγονες αυταπάτες και διαφόρων μορφών χίμαιρες που παγίδευσαν το σύγχρονο δυτικό άτομο στο όνομα της υποτιθέμενης ευμάρειας και της υλικής ευτυχίας (αφοπλίζοντάς το σε ανούσιους τεχνητούς ρόλους και κομφορμιστικούς κανόνες), η ελπίδα διαφαίνεται αχνά μέσα από τους χώρους της Λογοτεχνίας και της Τέχνης- μέσα από έναν γόνιμο επαναπροσδιορισμό των ανθρώπινων αξιών και της ηθικής σύμφωνα με τους κανόνες της αμόλυντης φύσης: “Τη μυγδαλιά αγαπώ/ όχι νυφούλα/ του χειμώνα στολισμένη/ αλλά γιατί/ ν’ ανθίσει βιάζεται/ τους νόμους αψηφώντας” – Γ. Στεφανάκις

9786185744045 Ιανουάριος 2023 116 21x14 ,
Share

Περιεχόμενα

– Εισαγωγή
– Χρόνος, Λογοτεχνία, Τέχνη, Κοινωνία
– Η λειτουργία του χρόνου στη λογοτεχνία και στην τέχνη σε περιόδους ακμής και παρακμής: (κρίση οικονομική, πολιτισμική, υγειονομική)
– Η ρυθμιστική και συγχρόνως ανατρεπτική λειτουργία του χρόνου
– Η δυναμική και διαβρωτική παρέμβαση του χρόνου στα έμψυχα όντα και στα άψυχα στοιχεία
– Ο θρίαμβος των πραγμάτων έναντι του εκφυλιστικού χαρακτήρα του χρόνου
– Η επανεκκίνηση του χρόνου μετά την πανδημία Covid-19
– Πόλη και χρόνος
– Ο χρόνος μέσα από το έργο λογοτεχνών
– Επίλογος
– Βιβλιογραφία