“Η ανάκαμψις αρχίζει!”
Κάτι τέτοιο, το δίχως άλλο, θα υπαγορεύτηκε κάποτε
και σ’ έναν εκ των πρώτων Αυστραλοπιθήκων…
και ξεκίνησε η πορεία προς τη μεγάλη δόξα,
καθώς εκείνος,
αψηφώντας τις νουθεσίες κάποιων φρονιμοτέρων πιθηκοειδών,
είπε να ζήσει “πάνω από τις δυνατότητές του”.
Τοποθετήθηκε ο ένας σπόνδυλος πάνω στον άλλον:
“homo erectus”, απεφάνθησαν οι ειδικοί,
έκθαμβοι μπροστά στον τιτάνιο άθλο
που υπαγόρευε η αδιανόητη μετάβαση
από τον τετραποδισμό στον διποδισμό.
ΣΙΒΥΛΛΑ
Είδα στον ύπνο μου τη Σίβυλλα
να μου μιλά χωρίς περιστροφές
σαν να με γνώριζε αιώνες:
«Μη μεταφράζεις τους χρησμούς
σαν να ‘ταν οδηγίες χρήσης
να ερμηνεύεις τους χρησμούς
σαν να ‘ναι αγαπημένα σου ποιήματα.
Κανείς δεν μπόρεσε από το πεπρωμένο
να ξεφύγει αυτό δεν λιγοστεύει
της ζωής την ομορφιά
και του θανάτου την οδύνη.
Είναι μια άνοιξη που όλο έρχεται
και πρέπει να ‘σαι εκεί να περιμένεις.»
Δίπλα μας. Ένας τζίτζικας, ένα μυρμήγκι, μια μέλισσα. Όντα στην ουσία τους ακατανόητα για τον άνθρωπο
και απέναντι στην κυριαρχική λογική του, που, όμως, παράλληλα με αυτόν μοχθούν για την επιβίωσή τους, το καθένα με τον τρόπο του.
Μέσα από τη διαφορετική ανάγνωση συνήθων και μη πρακτικών διάφορων ζωντανών οργανισμών, επιχειρείται η προσέγγιση της ουσίας της ενστικτώδους φύσης, η ανάδειξη των φωτεινών αλλά και των σκοτεινών της τάσεων και τελικά η αποκάλυψη του πλούτου των απαντήσεων που κρύβονται στην αρχέγονη αγωνία ενός σπουργιτιού ή στο πηγαίο τέντωμα μιας γάτας.
(από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Με κίνητρο την ποιητική του ανάγκη και την αγάπη του για το νησί και τους ανθρώπους του ο Σπύρος Κοσμάς παραθέτει σε έμμετρο λόγο όσα αποθησαύρισε από τον κόσμο αυτόν.
Το έργο του διαπνέεται από λυρισμό, συναρπαστικές εικόνες και πορτραίτα των πρωταγωνιστών και αποτελεί μια ωραία ανάσα στη σημερινή τεχνοκρατική και στεγνή κοινωνία μας.
