Όλα τα χρώματα φυλακισμένα στο άσπρο.
Αν κάνει πως σκάζει, θα πεταχτούν από παντού.
Θα τρελαθεί ο κόσμος.
Κοίτα πόσο χρώμα, και μας το έκρυβαν.
Τα ποιήματα φτάνουν σ’ εμένα από τα δάση.
Μα δεν τα φέρνουν τα πουλιά, ούτε τα σύννεφα.
Το κεφάλι μου πλατύ κανάλι
τα σπρώχνει σαν κορμούς
να κυλήσουν στο χαρτί,
να τρυπήσουν το τραπέζι,
το πάτωμα,
να βγουν στους δρόμους.