ΣΙΒΥΛΛΑ
Είδα στον ύπνο μου τη Σίβυλλα
να μου μιλά χωρίς περιστροφές
σαν να με γνώριζε αιώνες:
«Μη μεταφράζεις τους χρησμούς
σαν να ‘ταν οδηγίες χρήσης
να ερμηνεύεις τους χρησμούς
σαν να ‘ναι αγαπημένα σου ποιήματα.
Κανείς δεν μπόρεσε από το πεπρωμένο
να ξεφύγει αυτό δεν λιγοστεύει
της ζωής την ομορφιά
και του θανάτου την οδύνη.
Είναι μια άνοιξη που όλο έρχεται
και πρέπει να ‘σαι εκεί να περιμένεις.»
Το Canto είναι μια ποιητική μορφή που χαρακτηρίζεται από μεγάλη ελευθερία. Προέρχεται από την ιταλική γλώσσα και σημαίνει “τραγούδι” και “τραγουδώ” και είναι εξέλιξη τής λατινικής λέξης “cantus” … Είναι συνήθως εκτεταμένο και δεν υπόκειται σε κανόνες, ούτε σε περιορισμούς, σε αντίθεση με άλλα είδη…Ουσιαστικά το canto θεωρείται τμήμα μιας ακόμα μεγαλύτερης ποιητικής κατασκευής και παραπέμπει στο έπος…
ΘΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙΣ
Ποιητής στην αυλή του βασιλιά
έτσι το θέλησε η μοίρα
να υπηρετείς τους ισχυρούς
τα μεσημέρια να γεμίζεις τα ποτήρια τους
διασκεδάζοντάς τους με αστεία στιχάκια.
Να σε γεμίζουν με επαίνους και βραβεία
αυτοί που δεν σκαμπάζουν από ποίηση
και κάθε βράδυ κλαίγοντας να εύχεσαι
να είχαν εξελιχθεί τα πράγματα αλλιώς.
Θα ξεχαστείς κι εσύ κι εκείνοι
όλοι οι στίχοι σου θα ξεχαστούν
και δεν θ’ αργήσει ο βασιλιάς να βάλει
στη θέση σου έναν άλλο σαν εσένα.
“Πώς γίνεται να μην είχες προσέξει
πως κάθε οικεία θάλασσα
έχει αβυθομέτρητα σημεία
πως κάθε χάρτης του ουρανού
έχει αχαρτογράφητες πορείες
πως δεν γνωρίζουμε ούτε καν
τα βήματά μας πού μας πάνε;”
ΑΚΡΙΒΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ
Επιστρέφω με κάθε ευκαιρία
Επιστρέφω στις ακριβές μου στιγμές
Σ’ εκείνες που με πήγαν λίγο πιο ψηλά
Λίγο πιο ψηλά από την κάθε μέρα
Λίγο πιο ψηλά από αυτό που είμαι
Επιστρέφω και συναντώ λόγια και σιωπές
Όσα ειπώθηκαν, και όσα αφέθηκαν να εννοηθούν
Και διαπιστώνω, εκ των υστέρων, ότι έχουν το ίδιο βάρο
Έζησα και πέθανα στην ακαμψία.
Μου διέφυγε το παιδί που με κρατούσε όρθιο.
–
Τα βουνά εκεί.
Δίχως πλαστά δέντρα.
Χωρίς ίχνος καπηλείας.
Αρχίζω να σκέφτομαι ήσυχα.
–
Από γεννησιμιού μου πήρα την όψη σου.
Με τύφλωσες, πατέρα.
Δεν έγινα άντρας για ζωή.
–
Αθώοι τάχα.
Άμαθοι δήθεν.
Ετοιμαστήκαμε στο ψέμα.
Ανατινάξαμε το είναι.
–
Πολιτεία, σε γέμισα τσιμέντο.
Αφυδατώθηκες.
Έχασα το περίγραμμά σου.
