Lewis Mumford

Ο Λιούις Μάμφορντ γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1895 και πέθανε εκεί, στα ενενήντα τέσσερά του χρόνια, το 1990. Παντρεύτηκε το 1923 την Σοφία Βίτενμπεργκ κι έκαναν έναν γιο και μια κόρη. (Ο γιός τους Γκέντες σκοτώθηκε τον Οκτώβριο του 1944 στην βόρειο Ιταλία, στις σφοδρές μάχες λίγο πριν απ' το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου). Έζησαν από τότε μοιράζοντας τη ζωή τους ανάμεσα στη Νέα Υόρκη και την εξοχή κοντά στη Νέα Υόρκη. Ο Μάμφορντ είναι από τους τελευταίους οικουμενικούς στοχαστές του αιώνα μας και κινείται με άνεση στους τομείς της ιστορίας, της τέχνης, της επιστήμης, της θρησκείας, δίχως ποτέ ν' απομακρύνεται από το έδαφος της καθημερινής ζωής. Άρχισε να γράφει, και να ζει απ' το γράψιμο, από τα είκοσί του χρόνια, δημοσιεύοντας κείμενά του σε πρωτοποριακές εφημερίδες και περιοδικά. Ταξίδεψε αρκετά, κυρίως στην Ευρώπη και γνώρισε έτσι καλά τον δυτικοευρωπαϊκό κόσμο, τον οποίο ανατέμνει στα βιβλία του. Δεν αδιαφόρησε για τα πολιτικά ζητήματα των καιρών του. Αγωνίστηκε εναντίον του ναζισμού, εναντίον της ατομικής βόμβας, εναντίον του μακαρθισμού, εναντίον της επέμβασης των Η.Π.Α. στο Βιετνάμ. Από τα έργα του, για τα οποία τιμήθηκε με πολλά βραβεία στην πατρίδα του και στο εξωτερικό, ξεχωρίζουν τα ακόλουθα: "Η ιστορία των ουτοπιών", "Τεχνική και πολιτισμός", "Η κατάσταση του ανθρώπου", "Τέχνη και τεχνική", "Οι μεταμορφώσεις του ανθρώπου", "Η πόλη στην ιστορία", "Ο μύθος της μηχανής: Α. Τεχνική και ανθρώπινη ανάπτυξη, Β. Το πεντάγωνο της ισχύος".

Author's books

Η Ιστορία των Ουτοπιών

Η έμφαση του στοχαστή στη σημασία της τοπικής και περιφερειακής κοινότητας, σε αντίθεση με το κράτος, τον κάνει έναν επίγονο του Θορό και του ιδιότυπου αμερικάνικου αναρχισμού του. Αλλά ο Μάμφορντ δεν παύει να διεκδικεί και τη μεγαλούπολη για τη δική του ουτοπία. Αυτό που αντλεί από τις ουτοπικές παραδόσεις δεν είναι οδηγίες για δράση και συνταγές γενικής ευτυχίας. Είναι περισσότερο η ώθηση για έμπνευση νέων μορφών αγαθού βίου, νέων ειδώλων πολιτισμού. Η ανάγκη του αυτή στηρίζεται στην κεντρική ιδέα του βιβλίου: πως από την έρευνα των ουτοπιών μπορούμε να μάθουμε περισσότερα για την πραγματικότητά μας. Να μάθουμε, κυρίως, να κοιτάμε τα πράγματα στο φως της μετάπλασης και αναδιαμόρφωσής τους. Έτσι, λέει ο Μάμφορντ, θα απαλλαγούμε και από τις “κίβδηλες ουτοπίες”, εννοώντας τους ολοκληρωτικούς μύθους. (Νικόλας Σεβαστάκης, Βιβλιοθήκη της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ, 9/10/1998)

Η Ουτοπία, οι Δαίμονες της Ψυχής και η Προοπτική του Ανθρώπου

α τέσσερα κείμενα που συγκεντρώσαμε εδώ είναι από τα τελευταία χρόνια της ζωής του αμερικανού οικουμενικού στοχαστή Λιούις Μάμφορντ (1895-1990), που τα κυριότερα έργα του είναι: “Η ιστορία των ουτοπιών” , “Τέχνη και τεχνική”, “Οι μεταμορφώσεις του ανθρώπου” και το δίτομο κύκνειο άσμα του “Ο μύθος της μηχανής” (Α’ Τεχνική και ανάπτυξη του ανθρώπου, Β’ Το Πεντάγωνο της ισχύος). Το πρώτο δημοσιεύθηκε το 1962 ως Νέος Πρόλογος στο βιβλίο του “Η ιστορία των ουτοπιών” και μιλάει για τα συναισθήματα που ένιωσε και τις σκέψεις που έκανε μελετώντας τις ουτοπίες. Το δεύτερο πραγματεύεται τους δύο βασικούς ανατόμους της ανθρώπινης ψυχής, τον Ζίγκμουντ Φρόυντ και τον Καρλ Γιουνγκ, που οι δρόμοι τους κάποτε ενώθηκαν και κατόπιν οριστικά χώρισαν. Στο τρίτο και στο τέταρτο κείμενο εκθέτει τις απόψεις του για τις προοπτικές που ανοίγονται στον άνθρωπο, έτσι όπως έχει οργανώσει τη ζωή του στον πολιτισμό μας.

Ο Μύθος της Μηχανής – Δεύτερος Τόμος: Το Πεντάγωνο της Ισχύος

Στο “Πεντάγωνο της ισχύος” ο Μάμφορντ κορυφώνει τις ριζικές αναθεωρήσεις των κοινών και διαδεδομένων αντιλήψεων για την πρόοδο του ανθρώπου και της τεχνολογίας. Για πρώτη φορά παρουσιάζει μια ολοκληρωμένη ιστορική εξήγηση των ανορθολογικοτήτων και καταστροφών που έχουν υπονομεύσει τα ανώτερα επιτεύγματα όλων των πολιτισμών.
Δείχνει πως οι ποσοτικοί στόχοι της σύγχρονης τεχνικής -ταχύτητα, μαζική παραγωγή, ακαριαία επικοινωνία και εξ αποστάσεως έλεγχος- έχουν φέρει αναπόφευκτα ρύπανση, σπατάλη, οικολογική αναστάτωση και ανθρώπινη εξολόθρευση σε κλίμακα αδιανόητητη παλαιότερα.
Το βιβλίο του δεν είναι μία επίθεση στην επιστήμη και την τεχνική -κάθε άλλο μάλιστα. Επιδιώκει να οδηγήσει στην εγκαθίδρυση μιας πιο οργανικής κοινωνικής τάξης πραγμάτων, που θα βασίζεται στους τεράστιους τεχνολογικούς πόρους του ανθρώπινου οργανισμού. Μία τέτοια τάξη πραγμάτων, δείχνει ο Μάμφορντ, είναι σήμερα απαραίτητη, αν η ανθρωπότητα θέλει να θέσει υπό έλεγχο τις απάνθρωπες φαντασιώσεις και επιθετικότητες που απειλούν να καταστρέψουν τον πολιτισμό μας.

Ο Μύθος της Μηχανής – Πρώτος Τόμος: Τεχνική και Ανάπτυξη του Ανθρώπου

Το βιβλίο αυτό προσπαθεί να εξηγήσει τις δυνάμεις που έχουν διαμορφώσει την τεχνολογία από τους παλαιολιθικούς χρόνους έως σήμερα και ολοένα περισσότερο διαμορφώνουν τον σημερνικό άνθρωπο. Αντί να ξεκινήσει από τα προβλήματα της γενιάς μας, ο Μάμφορντ ανατρέχει στην καταγωγή της ανθρώπινης κουλτούρας· αλλά δεν δέχεται ότι ο άνθρωπος ξέφυγε από τη ζωική κατάσταση επειδή χρησιμοποιούσε εργαλεία και κατέκτησε τη φύση· απεναντίας, απορρίπτει με ισχυρά επιχειρήματα την άποψη αυτή. Δείχνει ότι τα ίδια τα εργαλεία δεν αναπτύχθηκαν, και δεν θα μπορούσαν να αναπτυχθούν, αν δεν είχε προηγηθεί μια πιο σημαντική σειρά εφευρέσεων στο τελετουργικό, τη γλώσσα και την κοινωνική οργάνωση. Έτσι, αρχίζει μια ολόκληρη σειρά ριζικών επανερμηνειών, που βασίζονται σε καινούργια έρευνα των αρχαίων και νεότερων πηγών για την ανάπτυξη του ανθρώπου: την πρώιμη ζωή του, την εξημέρωσή του, τη χρήση ισχύος σε μεγάλη κλίμακα κατά τις απαρχές του πολιτισμού και την ανάπτυξη περίπλοκων μηχανισμών κατά τον Μεσαίωνα. Η εικόνα αυτή ρίχνει νέο φως στη σημερινή ολοκληρωτική τεχνολογία μας. Ενώ η γενική πραγμάτευση του θέματος ακολουθεί τη χρονική σειρά, το κάθε κεφάλαιο, σε συμφωνία με την οργανική φιλοσοφία του Μάμφορντ, αγκαλιάζει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.

Οι Μεταμορφώσεις του Ανθρώπου

Ο συγγραφέας μελετά την μετάβαση από το ζώο στον άνθρωπο. Εξετάζει, κατόπιν, τον άνθρωπο των αρχαϊκών χρόνων, που εξελίσσεται στον άνθρωπο των ‘αξονικών’ θρησκειών και φιλοσοφιών (χριστιανισμός, βουδισμός, ισλαμισμός).Ακολουθεί ο άνθρωπός του Παλιού Κόσμου, που μεταμορφώνεται στον Ανθρωπο του Νέου Κόσμου. Σ’ αυτό μπροστά, ανοίγονται δυο δρόμοι: ο άνθρωπος που καταστρέφει, και ο άνθρωπος που έχει σκοπό του την ζωή. Μπροστά σ’ αυτό το δίλημμα βρισκόμαστε.

Τέχνη και Τεχνική

Ο αμερικανός στοχαστής Λιούς Μάμφορντ (1895-1987) θεωρείται το τελευταίο οικουμενικό πνεύμα του αίωνα μας. Κινείται με ευχέρεια στο χώρο της επιστήμης, στον χώρο της τέχνης, στον χώρο της θρησκείας, στον χώρο της ψυχανάλυσης, στον χώρο της ιστορίας. Στο βιβλίο αυτό περιέχεται η ουσία της φιλοσοφίας του.