Διηγήματα βγαλμένα από την καθημερινή ζωή, στα οποία η ρεαλιστική αφήγηση δένεται με το όνειρο. Το καλοκαίρι, με τις ψηλές θερμοκρασίες, οι άνθρωποι έρχονται πιο κοντά, η ρουτίνα λυγίζει, οι αισθήσεις ελευθερώνονται κι οι αντιστάσεις χαλαρώνουν στις άδηλες επιθυμίες, σ’ αυτές που φωλιάζουν μέσα μας περιμένοντας μια τόση δα αφορμή για να ξεθυμάνουν, πόσο μάλλον όταν βρίσκεσαι σε κάποιο νησί, εκεί νιώθεις θαλασσοπούλι, σαν αυτά που ίπτανται κάτω από την κουβέρτα των πλοίων, χαμηλά, πολύ χαμηλά, με τα φτερά ορθάνοιχτα χωρίς να φτερουγίζουν, σα να βρίσκουν κενά αέρος, ίπτανται χιλιοστά απ’ το νερό παιχνιδίζοντας, διερευνώντας το βυθό με μάτι γαρίδα, αναζητώντας τροφή.